‘You will become a good lawyer’

Mensen vragen mij wel eens uit nieuwsgierigheid of ik al van jongs af aan advocaat heb willen worden, zeker op een dag als vandaag, aangezien ik mijn 12,5-jarige jubileum als advocaat vier. Nou, dat is dus niet zo.

Op de middelbare school wilde ik Econometrie gaan studeren, de wiskundige benadering van de economie. Wiskunde en economie waren toen mijn favoriete vakken. Logische keuze dus. Maar toen ik tijdens een meeloopdag merkte dat anderen in drie seconden sommen als 39×13 uit hun hoofd deden, meende ik dat Econometrie en ik echt geen vrienden zouden worden.

Dus moest ik – last minute – op zoek naar een andere studie. Tijdens een korte presentatie van de opleiding Internationale Organisaties raakte ik helemaal enthousiast van de gedachte om in het buitenland voor een grote internationale organisatie als de VN of de NAVO te gaan werken. Probleempje: de opleiding kon destijds pas worden gevolgd, nadat je eerst een jaar een andere opleiding had gevolgd, namelijk een taal, geschiedenis of rechten. Een taal of geschiedenis leek me helemaal niks. Dan maar een jaartje rechten, dat had ik namelijk nog nooit gedaan.

Maar de rechtenopleiding boeide mij veel meer dan ik verwachtte, dus ging ik daarmee door. Ik wilde nog wel steeds naar het buitenland, dus ging ik aan een Law School in Canada studeren. Pas daar kwam ik erachter dat ik best wel goed pas in het noorden van Nederland; mensen zijn nuchter en zeggen waar het op staat. Dat is daar wel anders. Iedereen is daar altijd aardig en vriendelijk, ook als ze het niet menen. Maar ze zijn er ontzettend goed in om dat te verbergen. Zo gaf een collega-student eens de meest beroerde presentatie die ik ooit heb aangehoord: van de hak op de tak, continu uh-klanken, monotoon en rommelen in papieren. Echt super super slecht. Toen de klas feedback mocht geven dacht ik ‘nu gaat het los’. Niet dus. Iedereen positief, zo van ‘wat had je een leuk onderwerp’.

Mijn roze wolk om in het buitenland te werken spatte daarmee gelukkig uiteen. Maar wat moest ik dan in Nederland gaan doen? Het antwoord volgde snel.

Tijdens een afsluitingsetentje met Canadese rechtenstudenten bij de lokale Chinees kreeg iedereen na het dessert een welbekend gelukskoekje. Ik had er nog nooit een gehad. In ieder gelukskoekje zit een briefje met daarop een soort spreuk. Toen ik mijn gelukskoekje openbrak stond op het papiertje: ‘You will become a good lawyer’. Iedereen vet jaloers natuurlijk.

En ik dacht ‘wat een goed idee’, en hoppa, de spreuk werd als het ware een selffulfilling prophecy. En nu ben ik vandaag 12,5 jaar advocaat. Er is geen dag voorbij gegaan dat ik geen zin had om naar het werk te gaan. Ik hou van mijn werk en mijn werk houdt ook van mij. Die gelukskoekjes werken echt!