Arbeidsrecht update | Uitleg cao-bepaling door kantonrechter

Lees in één minuut de ontwikkelingen van de afgelopen week:

Werkneemster van payrollbedrijf niet verplicht tot solliciteren op externe vacatures

Werkneemster is sinds 2018 in dienst bij het payrollbedrijf. Na twee keer tewerkgesteld te zijn geweest door haar werkgever, gaat zij eind 2021 een herplaatsingstraject in. Werkneemster heeft te kennen gegeven alleen te willen solliciteren op interne vacatures. Zij weigert te solliciteren op externe vacatures. De werkgever is het hier niet mee eens en zet vervolgens de loonbetaling stop. De werkgever baseert zijn stelling op een bepaling uit de van toepassing zijnde ondernemings-cao. Werkneemster denkt hier anders over en vordert de betaling van het loon bij de kantonrechter.

De kantonrechter overweegt dat het in deze zaak gaat om de vraag hoe de term ‘passende arbeid’ in het artikel uit de cao moet worden uitgelegd. De werkgever is van mening dat onder ‘passende arbeid’ ook vacatures bij derden valt. De kantonrechter volgt de uitleg van de werkgever niet. Bij het uitleggen van een cao-bepaling moet volgens vaste rechtspraak de zogenoemde cao-norm worden aangehouden. Deze cao-norm houdt kortgezegd in dat een cao-bepaling naar objectieve maatstaven moet worden uitgelegd, waarbij in beginsel acht geslagen moet worden op de bewoordingen van die bepaling, gelezen in het licht van de gehele tekst van de cao.

De uitleg van de term ‘passende arbeid’ uit de cao-bepaling gaat volgens de kantonrechter niet zo ver dat van werkneemster kon worden verwacht dat zij bij derden zou gaan solliciteren. Daarnaast zou zij in dat geval haar ontslagbescherming kwijtraken. Voor zover de werkgever dat had bedoeld met de cao-bepaling, kan dit in redelijkheid niet van de werkneemster worden verwacht. De conclusie is dat de werkgever onterecht de loondoorbetaling heeft gestaakt.

‘Wij wensen je veel geluk verder’ mag worden opgevat als opzegging door werkgever

De werkgever stuurt de zieke werkneemster, die na haar zwangerschapsverlof niet is komen opdagen om weer te beginnen met werken, een e-mail die wordt afgesloten met de opmerking “Wij wensen je veel geluk verder”. Tussen partijen staat ter discussie of deze opmerking kan worden opvat als een opzegging door de werkgever. De werkneemster verzoekt de kantonrechter om de opzegging te vernietigen en om loondoorbetaling. Volgens de kantonrechter kon de werkneemster de bewoordingen opvatten als zijnde gericht op het beëindigen van de arbeidsovereenkomst door de werkgever en is daarmee sprake van een opzegging. De werkneemster heeft echter niet ingestemd met de opzegging, waardoor de opzegging uiteindelijk niet rechtsgeldig is. Het verzoek om vernietiging van die opzegging wordt daarom toegewezen.